Funky Groove

 

 

 

Jaren zestig

In de jaren zestig ontstond funk als muziekgenre, voornamelijk ontwikkeld door James Brown en de groep muzikanten rondom hem en later ook door de The Meters.

Artiesten van het eerste uur waren onder andere Bootsy Collins, Charles Wright & the Watts 103rd Street Rhythm Band, George Clinton, Maceo Parker, Sly & The Family Stone, The Commodores, The Isley Brothers, Alan Evans, The Ohio Players en War.

Jaren zeventig

In de jaren zeventig ontstond een nieuwe stroming binnen de funk die George Clinton en zijn Parliament/Funkadelic-collectief p-funk noemde. Funk ligt ook aan de basis van de disco, dat opkwam aan het eind van de jaren zeventig. Bekende artiesten uit deze tijd waren Earth, Wind and Fire en Rick James. Ook ontstond in de jaren zeventig de jazzfunk met onder andere Herbie Hancock met het album Headhunters uit 1973. In de muziek van Mother's Finest, een groep met zowel zwarte als blanke bandleden, smolt de funk destijds met rockmuziek samen.

Jaren tachtig

In de jaren tachtig ging de funk zich steeds meer vermengen met andere muziekstijlen. Zo ontstond in de Amerikaanse stad Minneapolis een aparte funkscene, met name dankzij het succes van de artiest Prince. Deze mengden onder andere pop, New Wave en rock met funk. Ook de in 1989 doorbrekende Red Hot Chili Peppers hadden sterke funkinvloeden in hun muziek en speelden hoofdzakelijk funkmetal en later ook funkrock. Ook ontstond er boogie-achtige funk en werd dit populair in de Westelijke Verenigde Staten en vooral Californië. Dit werd gemaakt door Zapp and Roger, die verschillende hits hadden, en veel invloed hebben gehad op de westcoast hiphop. Ook de megahit Another One Bites The Dust van Queen uit 1980 wordt vaak met funk geassocieerd.

Ook had de funk veel invloed op de commerciëlere popmuziek in en vanaf deze tijd.